(ang. detent escapement)
![](http://kwestiaczasu.pl/wp-content/uploads/2016/10/wychwyt-chrono2-1000x600px-300x219.jpg)
Krążek impulsowy i spustowy osadzone na osi balansu
Rodzaj wychwytu swobodnego stosowany w najdokładniejszych zegarach balansowych. Najczęściej wykorzystywany był w chronometrach okrętowych. Różni się od wychwytów swobodnych kotwicowych tym, że nie ma w nim kotwicy, a balans otrzymuje impuls bezpośrednio od koła wychwytowego.
Wychwyt chronometrowy wynalazł francuski zegarmistrz Pierre Le Roy, (twórca m.in. kompensacji temperaturowej w balansie). Jego ojciec Julien był nadwornym zegarmistrzem Ludwika XV.
Wychwyt tego typu został następnie ulepszony przez anglika Johna Harrisona, który był wynalazcą chronometru okrętowego.
![](http://kwestiaczasu.pl/wp-content/uploads/2016/10/wychwyt-chrono1-1000x600px-300x219.jpg)
Widok elementów wychwytu chronometrowego po demontażu balansu
Jego konstrukcja opiera się na tym, że krążek impulsowy i krążek spustowy osadzone są na osi balansu. W każdym z krążków znajdują się odpowiednie kamienie (impulsowy i spustowy). Wieniec koła wychwytowego ma zazwyczaj 15 zębów. Jeden impuls rozkłada się idealnie symetrycznie przez współosiowość pierścienia włosa z osią balansu. Wysoka dokładność bierze się stąd, że tego typu wychwyt ma minimalny wpływ na okres wahań balansu. Do wad można zaliczyć problemy ze „startem” oraz wrażliwość na udar – dlatego wychwyty tego typu nie nadawały się do zegarków kieszonkowych.